Joseph Posenaer

Joseph Posenaer was een Belgische kunstenaar, geboren in Antwerpen in 1876 en gestorven in Borgerhout in 1935. Hij was een schilder en tekenaar.

Hij volgde zijn opleiding aan de Academie in Antwerpen, onder begeleiding van B. Michiels en F. Lauwers. Daarna aan het Hoger Instituut in Antwerpen, onder begeleiding van P. Van Der Ouderaa. Hij was tweede voor de Prix de Rome in 1901.

Hij schilderde landschappen figuren, naakten en decoratieve panelen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij in Nederland. Uit de pers van toen: “Men moet gloed noch kracht verlangen van deze kunstenaar, die zich eerder als een dichter in gedempte kleuren openbaart.

Zijn ziel is een weinig grijs, een weinig triest, als ware zij voortdurend in zichzelf gekeerd. Zachtjes laat hij zich doordringen van de schoonheid van het landschap, waarvan hij het karakter tracht te vatten.

Zijn landschappen kenmerken zich door een zachte melancholie. De zon beschijnt de voorwerpen zonder ze te verwarmen, zij verlicht, maar verschroeit ze niet. Zelfs wanneer hij een zomerlandschap schildert, heeft het licht iets koels, ’t is als gesluierd, en kwijnend, als in de nazomer.”

Joseph Posenaer was lid van de Kunstkringen Als ik Kan en Eigen Vorming. Hij was 35 jaar lang leraar aan de Academie van Antwerpen. Werk van hem vinden we terug in het Museum in Antwerpen (De vogelkooitjes, 1911).

Hij staat vermeld in BAS II en Twee eeuwen signaturen van Belgische kunstenaars.