Tilman Riemenschneider

Tilman Riemenschneider wordt nu beschouwd als een van de belangrijkste beeldhouwers en houthakkers van Duitsland in de laatgotische periode en de vroege Renaissance. Helaas was Riemenschneider na zijn dood een vergeten kunstenaar, die pas in het begin van de 19e eeuw werd herontdekt nadat zijn grafsteen in 1822 werd gevonden. Hij werd geboren in Heiligenstadt, Duitsland. Zijn vader was een Münzmeister of Meester van de Munt in Osterode. Riemenschneider leerde waarschijnlijk het vak van houtsnijder in Ulm of Straatsburg rond 1473. Hij trad in 1483 toe tot het Sint-Lucasgilde van schilders, beeldhouwers en glaswerkers in Würzburg als assistent van een schilder. Door zijn huwelijk en het verkrijgen van het burgerschap van Würzburg in 1485 hoefde Riemenschneider geen assistent meer te zijn, maar kon hij meester-ambachtsman worden. Riemenschneider kreeg al vrij snel meerdere grote opdrachten van de omliggende gemeenten. Het eerste grote werk dat hij waarschijnlijk maakte is het altaar van Franciscus in de Sint-Jacobskerk in Rothenburg ob der Tauber.

Riemenschneider's eerste vrouw stierf in 1494, waarbij hij drie stiefzonen en een dochter achterliet. Hij hertrouwde in 1497, een huwelijk dat hem met nog twee dochters en drie zonen zou achterlaten. Zijn werkplaats werd geleidelijk aan groter. Rond het jaar 1500 was Tilman een beeldhouwer met groot aanzien, waardoor hij een rijk man werd. De werkplaats die hij bezat had meer dan veertig leerlingen in dienst. Vanwege zijn rijkdom en belang zou Riemenschneider de komende jaren politiek actief worden, te beginnen met het lidmaatschap van de gemeenteraad van Würzburg in 1504. In 1520 werd Riemenschneider na twee keer hertrouwen een van de twee burgemeesters van Würzburg.

Riemenschneider werkte vooral in laatgotische stijl en vertoont in zijn latere werken maniëristische kenmerken. De graftombe voor Lorenz von Bibra wordt gezien als een van de sleutelstukken voor de overgang naar de renaissancekunst. Opvallend is de uitdrukking in de gezichten van zijn figuren, die hun emoties laten zien, in tegenstelling tot zijn tijdgenoten.