Schaduw als uitdrukking van de geest

"Tomàs Martínez Sunyol werd in 1964 in Dieulefit (Frankrijk) geboren en was al op jonge leeftijd omgeven door kunst. Zowel zijn vader, Joaquim Martínez Lerma, als zijn oom, Álvaro Sunyol, waren schilders en Tomàs ontwikkelde al snel een interesse in de beeldende kunst. Zoals de meeste beroepskunstenaars waren Sunyol's vormingsjaren op dit gebied zwaar, en hij richtte zijn talent voor tekenen en kleuren op illustratie. De familie verhuisde naar Catalonië en vestigde zich in Badalona, waar Sunyol de Pau Gargle School bezocht en zijn creatieve talenten naar voren kwamen, waardoor hij in contact kwam met uitgevers, kunstbeurzen en internationale concurrentie. Gezien een dergelijk breed podium bloeide Sunyol op in Europa en Amerika en zijn werk, gesigneerd gewoon "Tomàs", is zeer gewild.

De kunstenaar heeft een grote technische vaardigheid en een bijzonder gevoel voor kleur, wat zich direct vertaalt in zijn interessante visie op de omgeving. Hij heeft deelgenomen aan vele wedstrijden, is geselecteerd voor talrijke internationale tentoonstellingen en heeft verschillende prijzen gewonnen, waaronder de Torres García Stad van Mataro en het Museu Diocesà van Barcelona.

Ik geloof dat het werk van Tomàs Martínez Sunyol, misschien onbewust, de huidige menselijke conditie door middel van schaduw weergeeft - waar licht is, is altijd schaduw. We leven in een maatschappij waarin de representaties van wat we beschouwen en wat in wezen fundamenteel is, ongrijpbaar zijn, veranderen en voortdurend verschuiven. Hoewel ze ondergeschikt zijn, bepaalt de kunstenaar hun waarde en benadrukt ze - eerst het licht, dan de schaduw - die de intimiteit van onze werkelijkheid verbeeldt, en met meer effect dan de gevestigde vormen: zich amuseren langs een van de steegjes, de ramen observeren, de aanraking van de rode tafelkleden voelen en de schaduw van de handdoek van de buurman die in de zon te drogen staat, zijn slechts een paar voorbeelden. Ze roepen echter veel sterkere gevoelens op, waarbij het vertrouwde ons in een gevoel van geborgenheid omhult. Hij geeft op moedige wijze de blijvende kracht weer achter de schijnbaar complementaire, voor onze omgeving essentiële, kracht. Chamizo zei dat het ondenkbaar zou zijn om de schaduwen die overdag en 's nachts worden geworpen te verliezen, en alleen degenen die hun ziel aan de duivel hebben verkocht, zouden zo'n lot ondergaan. Sunyol houdt deze woorden in gedachten en bestrijdt ze met behulp van zijn creatieve geest en kracht om verleiding te weerstaan". 

Josep M. Cadena