Fortune's Favourite 1895

Lawrence Alma-Tadema

Momenteel niet beschikbaar via Gallerease

• Over kunstwerk

  FORTUNE'S FAVOURITE, PAMPERED HAPPINES Heliogravure uitgegeven in 1895 door de Berlin Photographic Company naar het gelijknamige schilderij van Sir Lawrence Alma-Tadema. In de tijd met de hand gekleurd. Afm.: 30,5 x 44,5 cm. De gefavoriseerde toont de inhoud van haar juwelenkistje aan een paar bewonderende vriendinnen. Ze weet dat ze een minnaar heeft gevonden die haar kan onderhouden op een manier waar ze aan gewend wil raken. Op de lijst van het schilderij waarnaar deze prent gemaakt is, staan versregels van de Engelse hofdichter Alfred Lord Tennyson (1809-1892): Gems and gemlike eyes and gold and golden heads The girls all three blond, red, flax and auburn Vanaf het moment dat Alma-Tadema zijn nieuwe atelier in gebruik kon nemen, met een glanzend plafond gemaakt van (toen peperduur) aluminium, schilderde hij bijna alleen nog maar buitenscènes met veel glinsterend marmer. "A marbellous painter", had de Engelse pers hem genoemd. Het Romeinse marmeren beeld van de worstelaars rechts, is een kopie van een verloren gegaan Grieks bronzen beeld. Het Romeinse beeld werd bij Rome opgegraven in 1583 en verworven door de groothertog van Toscane Francesco I de' Medici. Het staat thans in de Galleria degli Uffizi te Florence. Het schilderij waarna deze prent gemaakt werd, is in 1895 verkocht aan de Duitse verzamelaar Robert Mendelssohn-Bartholdy (familie van de componist Felix Mendelssohn-Bartholdy). Wellicht had hij hem ontmoet tijdens zijn bezoek aan de Beierse Starnberger See, waar Alma-Tadema bij zijn vriend de egyptoloog Georg Ebers verbleef en inspiratie opdeed voor de zee op de achtergrond van deze voorstelling. Prijs: Euro 2.450,- (incl. lijst)    
• Over kunstenaar

  Lawrence Alma-Tadema is een van de meest gerenommeerde romantische kunstenaars van het eind van de 19e eeuw in Groot-Brittannië. Hij is in Nederland geboren als Laurens Tadema, uit de familie van de stadsnotaris. Later, toen hij probeerde zijn plaats in de kunstwereld in te nemen, veranderde hij de spelling van zijn voornaam in het meer Engelse "Lawrence", en nam hij zijn middelste naam "Alma" op als onderdeel van zijn achternaam, zodat hij in de tentoonstellingscatalogi bij de "A's" zou worden vermeld.

  Als kind werd besloten dat Alma-Tadema de carrière van een advocaat zou voortzetten, maar op zijn vijftiende kreeg hij een geestelijke en lichamelijke inzinking. Hij werd gediagnosticeerd als consumptief, kreeg een korte tijd om te leven, en dus vrij om een leven van vrije tijd en plezier na te streven. Eenmaal aan zijn lot overgelaten, besloot hij kunst te gaan studeren, omdat zijn moeder in zijn vroege jeugd voor kunstlessen had betaald en het was een van zijn interesses. Hij herwon zijn gezondheid en studeerde in 1852 aan de Koninklijke Academie van Antwerpen, waar hij verschillende gerespecteerde prijzen won. Zijn eerste grote werk werd in 1858 tentoongesteld, en het won veel kritische lof, en creëerde een sensatie in de kunstwereld. In 1862 vestigde hij zich in zijn eigen atelier om zijn individuele carrière in de kunst voort te zetten.

  In 1869 verloor Alma-Tadema zijn vrouw van zes jaar aan de pokken. Hij was troosteloos en depressief, stopte met schilderen en zijn gezondheid ging achteruit. Op advies van zijn arts reisde hij naar Engeland voor een medische diagnose, waar hij werd uitgenodigd in het huis van een collega-schilder, Ford Madox Brown. Hier werd hij geconfronteerd met Laura Theresa Epps, die toen 17 jaar oud was, en werd hij verliefd op haar. Alma-Tadema maakte van het uitbreken van de Frans-Pruisische oorlog gebruik om naar Engeland te verhuizen, waar hij geen tijd verspilde aan het contacteren van Laura en het contracteren van haar in privé kunstlessen. Het was tijdens een van deze lessen dat Alma-Tadema een aanzoek deed, en ze waren kort daarna getrouwd. Alma-Tadema was 34 jaar oud en de bruid 18 jaar.

  Alma-Tadema bracht het laatste deel van zijn leven door in Europa en genoot van het voortdurende succes van zijn schilderijen. Als man werden zijn uitbarstingen van slecht humeur verlicht door zijn extraverte, warme persoonlijkheid en gevoel voor onheil. Als perfectionist en obsessieve arbeider vernieuwde hij ook een nieuwe nummeringstechniek, die het vervalsers moeilijk maakte om niet-originele werken door te geven. In zijn latere jaren, hoewel zijn artistieke productie wat afnam, genoot hij voortdurend succes en werd hij uiteindelijk een van de rijkste schilders van de 19e eeuw. In 1899 werd hij in Engeland geridderd.

  In 1912 reisde Alma-Tadema naar Duitsland om daar een behandeling voor een maagzweer te ondergaan en stierf in Duitsland op 76-jarige leeftijd. Na zijn dood werd zijn werk grotendeels genegeerd. Door de drastische veranderingen in de kunst zou Alma-Tadema's artistieke genialiteit pas in de jaren zestig van de vorige eeuw weer in de openbaarheid komen. Zijn nauwgezette werk werd sindsdien gebruikt als bronmateriaal voor tientallen Hollywoodfilms.