Soir à Boitsfort by William Degouve de Nuncques
Scroll to zoom, click for slideshow

Soir à Boitsfort

William Degouve de Nuncques

CanvasOlieverfVerf
52 ⨯ 77 cm
Momenteel niet beschikbaar via Gallerease

Studio 2000 Art Gallery

  • Over kunstwerk
    Signed lower right

    Private collection, Brussel; G.A. Gerbrands;  Kunsthandel Huinck in Utrecht 1921, by the artist

    Exhibited: 1908-2   Cercle artistique ; 1909 nr. 1 cercle artisique Brussel;1911 nr. 1  Rotterdamsche Kunstkring ; 1936 nr.4  Amersfoort Commémoratif ; 2001 nr. 4 Maison de la Belgique, Paris; 2009 nr. 1,  Museum van Elsene, schilders van het Zoniënwoud 1850-1950/ les peintres de la forêt de Soinges.
    Literature: Beeldende Kunsten 9de jaargang 1947 tekst van H.P.Bremmer ; Emmanuel Vandeput,  p.83 is Tentoonstellingscatalogus, 2009
  • Over kunstenaar

    William Degouve de Nuncques (ook Nunques; 28 februari 1867 - 1 maart 1935) was een Belgisch schilder.

    Hij werd geboren in Monthermé, de Ardennen, Frankrijk, uit een oude aristocratische familie. Na de Frans-Pruisische oorlog (1870-71) vestigden zijn ouders zich in België en leerde hij zichzelf schilderen. In 1894 trouwde hij met collega-kunstenaar Juliette Massin, die hem introduceerde in de kring van symbolistische dichters, die een grote invloed hadden op zijn stijl. Hij behoorde tot de avant-garde groep Les XX en stelde later tentoon in La Libre Esthétique. Hij reisde veel en schilderde gezichten op Italië, Oostenrijk en Frankrijk, vaak in de nachtelijke uren. Zijn bekendste schilderijen, Pink House (1892), The Angels (1894) en Peacocks (1896), tonen de magische kwaliteit van zijn werk aan. Het Roze Huis zou van grote invloed zijn geweest op het surrealisme, met name de schilderijen van René Magritte.

    Hij zou hebben gezegd: "Om een schilderij te maken, hoef je alleen maar wat verf te nemen, wat lijnen te trekken, en de rest te vullen met gevoelens". Als vaste exposant in Parijs werd hij verdedigd door Puvis de Chavannes en Maurice Denis.
    Van 1900 tot 1902 woonde hij met zijn vrouw op de Balearen, waar hij de ruige kustlijn en de sinaasappelboomgaarden schilderde. Na een religieuze crisis rond 1910 schilderde hij schilderijen die zijn gekwelde gemoedstoestand aan het licht brachten en tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen hij in Nederland vluchteling was, maakte hij slechts kleine werken. In 1919 werd hij overweldigd door de dood van zijn vrouw en verloor hij het gebruik van één hand. In 1930 trouwde hij met de vrouw die hem door de crisis had geholpen. Zij vestigden zich in Stavelot, waar hij de laatste jaren zijn sneeuwbedekte landschappen schilderde.
    De beste collectie van zijn schilderijen bevindt zich in het Kröller-Müller Museum in Otterlo.

Bent u geïnteresseerd om dit kunstwerk te kopen?