Evert Pieters studeerde aan de Antwerpse Academie voor Schone Kunsten en vestigde zich in 1897 in Blaricum. Het schilderachtige landschap van het Gooi en de landelijke gemeenschap inspireerde hem tot het schilderen van boereninterieurs en buitenscènes van spelende moeders en kinderen.
Zijn werk verschilt van dat van andere Gooischilders, zoals Albert Neuhuys en Hein Kever, door een zuidelijk, zonnig en kleurrijk palet. Hij had enorm veel succes met zijn werk, vooral bij bezoekende Amerikanen. Pieters blonk ook uit in het schilderen van strandgezichten en na 1920 schilderde hij verschillende droomachtige impressionistische portretten en naakten.