Geert van Fastenhout (1935 - 2016) volgde de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten en het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs te Amsterdam, alsook aan de Académie de la Grande Chaumière te Parijs.

Hij werkte aanvankelijk in een figuratieve stijl, maar sinds begin jaren '70, op geheel eigen wijze, binnen de traditie van de geometrische abstractie.

Zijn symmetrische composities zijn opgebouwd uit enkele rechthoekige elkaar begrenzende kleurvakken en banen in subtiele kleurschakeringen.

Zijn kleuren bezitten elk een eigen verzadiging en textuur. Matte, veeleer donkere kleuren worden tegenover glanzende blauwe kleurtonen gezet en laten een fascinerende lichtwerking ontstaan. Hermetisch zwart, hemels blauw, roodbruin of baksteenrood, mat of glimmend, onderhuids gloeit een wereld van emoties.

Door deze donkere tonen blijkt er een ruimtelijke geheimzinnigheid van het werk uit te gaan. De werking van het schilderij bestaat uit de overgang van het verhullende naar het onthullende en weer terug. De schoonheid van het werk is helder en subtiel.