De Nederlandse kunstenaar Hans Scholze werd in 1933 in Java, Indonesië, geboren. Hij studeerde eerst af als architect en studeerde in de jaren vijftig af als interieurarchitect aan de Academie voor Kunst en Industrie (Aki) in Enschede, waar de kunsthistorische lessen van architect Aldo van Eyck grote indruk op hem maakten.

Zijn stijl als beeldend kunstenaar is ongetwijfeld beïnvloed door zijn tijd als architect, wat blijkt uit de structurele vorm van zijn werk, met zijn geometrische vormen en fijne lijnen. De kunstenaar maakte vaak spontane tekeningen, geleid door zijn onderbewustzijn. Scholze, wiens werk parallellen vertoont met Art Brut en Surrealisme, begint vaak met deze spontane vormen die uitgroeien tot verfijnde tekeningen in inkt of aquarel. Gedurende zijn hele carrière werkte hij zelfstandig en scheidde zich liever af van de traditionele kunstwereld.

Scholze exposeerde vele malen in de jaren zestig, onder andere op de 'Quatrieme Biennale de Paris, Modern Art Museum in Parijs' in 1965. In 1969 werd hij geselecteerd voor de tentoonstelling Atelier 6 in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Het werk van Hans Scholze is nu permanent te zien in het Teylers Museum (Haarlem, Nederland) en de Collectie De Stadshof (Gent, België).