Auguste Chabaud (1882-1955) was een Franse schilder en beeldhouwer die eerst in Avignon en later in Parijs de kunstacademie volgde.
Hij had een atelier in Montmartre en hij schilderde begin 1900 vooral het Parijse leven. Hij werd al gauw ontdekt door de kunstverzamelaars. Hij werd lid van de kunstenaarsgroep 'Fauves' en behoorde tot de Fauvisten.
Hij was ook goed bevriend met Henri Matisse en André Derain.
In 1911 krijgt hij ook interesse in het Kubisme en begint ook beelden te maken.
Hij exposeert veel en in 1913 neemt hij deel aan de expositie in New York 'International Exhibition of Modern Art' samen met o.a. Matisse, Picasso, de Vlaminck en Derain.
Tijdens WO I gaat hij in dienst en ontvangt het 'Croix de guerre'. Zijn broer en neef sneuvelen. Dat heeft ingrijpende gevolgen, aangezien er niemand is die de wijngaard van de familie kan leiden behalve hijzelf. Hij verhuist naar Zuid-Frankrijk.
Hij blijft echter wel schilderen, tussen 1920-1925 heeft hij zijn blauwe periode. Hij gebruikt alleen de kleur Pruisisch blauw in zijn werken.
Zijn focus ligt vanaf die tijd op het boerenleven van het Zuiden. De mensen in hun dagelijkse leven en de prachtige heuvels van de Alpille's.
Hij overlijdt in 1955.
